Νέα έρευνα, που έγινε στο νοσοκομείο Παίδων της Βοστόνης, έδειξε οτι τα παιδιά που υπάρχει ενδεχόμενο να έχουν Δυσλεξία παρουσιάζουν διαφορετική εγκεφαλική δραστηριότητα κατά την διεξαγωγή Μαγνητικής τομογραφίας, σε σχέση με τα παιδιά που δεν είναι πιθανό να έχουν Δυσλεξία. Οι ερευνητές λένε οτι αν μπορέσει να διαγνωσθεί η Δυσλεξία σε ένα παιδί νηπιακής ηλικίας, τότε με έγκαιρη και κατάλληλη παρέμβαση πολλά απο τα συμπτώματα του συνδρόμου της Δυσλεξίας θα μπορέσουν να υποχωρήσουν και να αποφευχθούν πιθανές δυσκολίες αργότερα στη σχολική πορεία του παιδιού.
Η αναπτυξιακή Δυσλεξία (δηλαδή η Δυσλεξία που δεν είναι αποτέλεσμα εγκεφαλικού τραύματος) εμφανίζεται σε ποσοστό 5%-7% των παιδιών. 1 στα 2 παιδιά, που έχει οικογενειακό ιστορικό Δυσλεξίας, θα εμφανίσει δυσκολίες στην ανάγνωση, στην ορθογραφία, στην κωδικοποίηση και στην αναγνώριση λέξεων υψηλής συχνότητας. Τα παιδιά με Δυσλεξία δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τους ήχους που κρύβονται κάτω απο τις λέξεις (η διαδικασία αυτή είναι γνωστή ως φωνολογική ενημερότητα). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να ταυτίσουν τους προφορικούς ήχους με τους φθόγγους / γραφήματα.
Στο νοσοκομείο Παίδων της Βοστόνης οι ερευνήτες υπέβαλαν 36 παιδιά προσχολικής ηλικίας (μέσος όσος ηλικίας 5 ½ ετών) σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία κατά τη διάρκεια της οποίας υπέβαλαν στα παιδιά ασκήσεις, στις οποίες τους ζητούσαν να πουν αν δύο λέξεις, που άκουγαν, άρχιζαν απο τον ίδιο ήχο. Κατά τη διάρκεια αυτών των ασκήσεων τα παιδιά με οικογενειακό ιστορικό δυσλεξίας παρουσίασαν μειωμένη δραστηριότητα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου συγκρινόμενα με ομάδες ελέγχου ανάλογης ηλικίας, νοητικού δυναμικού και κοινωνικοοικονομικού επιπέδου. «Τα μεγάλα παιδιά και οι ενήλικες με Δυσλεξία παρουσιάζουν δυσλειτουργία στις συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Αυτή η μελέτη, λοιπόν, αποδεικνύει οτι η ικανότητα του εγκεφάλου που αφορά στη φωνολογική ενημερότητα παρουσιάζει έλλειμμα πριν ακόμη το άτομο ξεκινήσει να μαθαίνει ανάγνωση.» αναφέρει ένας απο τους ανώτερους ερευνητές των εργαστηρίων Γνωστικών Νευροεπιστημών.
Τα άτομα που παρουσιάζαν αυξημένη δραστηριότητα στις συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, διέθεταν καλύτερες προαναγνωστικές ικανότητες, για παράδειγμα μπορούσαν πιο εύκολα να κάνουν ομοιοκαταληξία με δύο λέξεις, να μάθουν τα γράμματα και τον ήχο που αντιστοιχεί στο κάθε γράμμα, να αναγνωρίζουν πότε δύο λέξεις αρχίζουν απο τον ίδιο ήχο και να χωρίζουν μια λέξη στους ήχους που την αποτελούν (π.χ. «μ-ή-λ-ο»).
Επίσης, οι έρευνες έχουν δείξει οτι τα παιδιά με Δυσλεξία συχνά βιώνουν άσχημες εμπειρίες στο σχολείο. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να τα χαρακτηρίζουν «τεμπέλικα» ή «χωρίς κίνητρο». Τα παιδιά αυτά νοιώθουν πολύ θυμό και συχνά γίνονται επιθετικά, παρορμυτικά, εκδηλώνουν αντικοινωνικές συμπεριφορές και έχουν αυξημένες πιθανότητες να παρατήσουν το σχολείο και να εμφανίσουν παραβατική συμπεριφορά.
πηγή: www.medicalnewstoday.com