Κατά καιρούς, μπορεί να παρατηρήσετε ότι το παιδάκι σας αρχίζει να συμπεριφέρεται σαν μωρό. Μπορεί να αρχίσει ξαφνικά να λέει «μπου μπου» αντί  για «μπουκάλι», παρόλο που ξέρει τη σωστή λέξη, να θέλει να θηλάσει παρόλο που  πίνει γάλα από το ποτήρι ή να ζητά την πιπίλα του όταν βλέπει και το μικρό του αδερφάκι να έχει μια.

Όλες αυτές οι συμπεριφορές είναι φυσιολογικές. Ο κόσμος του  παιδιού στην ηλικία αυτή εμπλουτίζεται πάρα πολύ γρήγορα με νέες λέξεις και   εμπειρίες και μπορεί να νοιώθει την ανάγκη να «γυρίσει» λίγο πίσω στο χρόνο σε  παλιές συνήθειες με σκοπό να νοιώσει μεγαλύτερη ασφάλεια. Αν μάλιστα έχει έρθει  και στην οικογένεια νέο μέλος, τότε είναι ακόμη πιο πιθανό το παιδάκι αυτό να   θέλει να συμπεριφέρεται περισσότερο σαν μωρό παρά σαν νήπιο. Άλλωστε, το μωρό   είναι πάντα το κέντρο της προσοχής των γονιών.

Τα σημάδια που θα πρέπει να προσέξετε και στα οποία αν δείτε  παλινδρόμηση να σας ανησυχήσουν είναι αυτά που αφορούν στην κίνηση και την  ομιλία του παιδιού, για παράδειγμα μπορεί το νήπιο να μπορούσε να σκαρφαλώσει   αλλά τώρα να μην μπορεί ή να μην μιλάει καθόλου ενώ πριν σχημάτιζε προτάσεις   3-4 λέξεων (είναι φυσιολογικό να μιλά σαν παιδάκι μικρότερης ηλικίας κατά   καιρούς). Αυτά τα σημάδια θα πρέπει να σας κρούσουν άμεσα τον κώδωνα του κινδύνου  και να απευθυνθείτε σε έναν Παιδίατρο – Αναπτυξιολόγο.

Σε περιπτώσεις συναισθηματικής παλινδρόμησης, καλό θα είναι να διατηρήσετε την   ψυχραιμία σας και να είστε υποστηρικτικοί απέναντι στο παιδί, γνωρίζοντας ότι  το παιδί σας θα παλινδρομήσει σε προηγούμενο αναπτυξιακό στάδιο όταν νοιώθει  ανασφαλής και ότι θα επανέλθει όταν θα αρχίσει και πάλι να νοιώθει ασφάλεια. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να επιτρέψετε στο νήπιο να εκδηλώσει μια μωρουδιακή συμπεριφορά, αν εσάς δεν σας πειράζει. Για παράδειγμα, αν το νήπιό σας θέλει να   δοκιμάσει να πιεί γάλα από το μπιμπερό του αδερφού του, μπορείτε να το αφήσετε  να το κάνει. Το πιο πιθανό είναι ότι πολύ σύντομα θα διαπιστώσει το ίδιο  το παιδί ότι δεν του αρέσει η γεύση ή η υφή αυτή. Αν πάλι η συμπεριφορά αυτή του παιδιού σας προκαλεί αμηχανία  και δεν θέλετε να του επιστρέψετε να την εκδηλώσει, η καλύτερη αντίδραση είναι   να του γνωστοποιήσετε αυτό που θέλει και στη συνέχεια να το κατευθύνετε προς  μια άλλη δραστηριότητα αντίστοιχη της ηλικίας του. Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε   «Το ξέρω οτι είναι απολαυστικό το γάλα με το μπιμπερό αλλά εσύ τώρα χρησιμοποιείς  το ποτηράκι σου με το κίτρινο καπάκι. Τι θα έλεγες να βάλουμε χυμό στα ποτήρια μας   και να πάμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο παρέα;». Αν η συμπεριφορά αυτή εξακολουθήσει να υφίσταται, μπορείτε να δοκιμάσετε   να την αγνοήσετε. Για παράδειγμα, αν το νηπιάκι σας σας ρωτήσει κάτι   χρησιμοποιώντας μωρουδιακή ομιλία, μπορείτε να πείτε: «Άκουσες κάτι; Εγώ νομίζω   πως άκουσα ένα μωράκι να μιλάει αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι λέει. Εύχομαι το  μεγάλο μου αγόρι να μου μιλήσει σύντομα ξανά!»

Τέλος, καλό είναι να μην μαλώνετε το παιδί σας που προσποιείται ότι είναι μωρό. Σε αυτή την ηλικία τα νήπια δεν κατανοούν πλήρως τη διαφορά ανάμεσα   στην πραγματικότητα και το φανταστικό παιχνίδι.