Ένα δυσλεκτικό παιδί αντιμετωπίζει δυσκολίες όχι μόνο στο σχολείο αλλά και στο σπίτι. Πρόκειται, όμως, για ένα παιδί, το οποίο έχει επίγνωση των δυσκολιών του και το ψυχολογικό βάρος αυτής της γνώσης είναι μεγάλο. Το παιδί νοιώθει ότι είναι έξυπνο και καταλαβαίνει την ύλη που του διδάσκεται αλλά δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις σχολικές δοκιμασίες. Τότε ματαιώνεται και απογοητεύεται. Για να μπορέσει αυτό το παιδί, όμως, να προχωρήσει στη σχολική του ζωή πρέπει όχι μόνο να ακολουθεί ένα ατομικό πρόγραμμα αποκατάστασης των δυσκολιών που εμφανίζει αλλά να περιβάλλεται και από άτομα που θα του φέρονται με τον δέοντα ενισχυτικό και τον πιο κατάλληλο τρόπο. Τόσο οι γονείς όσο και οι εκπαιδευτικοί είναι αυτοί που θα διαδραματίσουν καταλυτικό ρόλο στην σχολική πορεία του παιδιού μαζί με τον ειδικό που θα τον παρακολουθεί. Ο ειδικός θα αναλάβει την αποκατάσταση των μαθησιακών του δυσκολιών και η οικογένεια και ο εκπαιδευτικός την ενίσχυση των δυνατοτήτων του παιδιού λαμβάνοντας την δέουσα συμβουλευτική. 

Συμβουλές προς τους γονείς:

1. Το παιδί έχει συγκεκριμένες δυσκολίες. Αποδεχθείτε αυτό το γεγονός και μην το αρνείστε.
2. Η Δυσλεξία δεν είναι ασθένεια και το παιδί δεν νοσεί. Απλά προσλαμβάνει τα ερεθίσματα με ένα διαφορετικό τρόπο, ο οποίος θέλει αποκατάσταση για να γίνει η μάθηση επιτυχής. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει θεραπεία για τη δυσλεξία παρά μόνο πρόγραμμα αποκατάστασης των μαθησιακών δυσκολιών. Το πρόγραμμα αυτό τις περισσότερες φορές είναι χρονοβόρο. Πρέπει, λοιπόν, να οπλιστείτε με υπομονή και αισιοδοξία.
3. Το δυσλεκτικό παιδί αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες του χάνει την αυτοπεποίθησή του και απογοητεύεται. Πρέπει, λοιπόν, να δημιουργήσετε μέσα στο σπίτι ένα κλίμα αποδοχής και ασφάλειας. Να αποφεύγετε την αυστηρή κριτική και τη λεκτική βία.
4. Μην ξεχνάτε πως το παιδί δεν είναι τεμπέλικο ούτε απρόσεχτο. Απλά μαθαίνει με διαφορετικό τρόπο.
5. Να επαινείτε το παιδί όταν σημειώνει μια επιτυχία όσο μικρή και αν είναι αυτή. Να το ενισχύετε λεκτικά και σωματικά αφήνοντάς το να δεί την περηφάνια στο πρόσωπό σας.
6. Να θέτετε εφικτούς στόχους για το παιδί σας και όχι ουτοπικά όνειρα, τα οποία δεν μπορεί να εκπληρώσει. Με αυτό τον τρόπο ικανοποιείστε και εσείς και το παιδί.
7. Ενισχύστε κάποιο ταλέντο που έχει το παιδί. Είναι σημαντικό να νοιώθει οτι διαπρέπει σε έναν τομέα ενώ έχει δυσκολίες στην σχολική του ζωή. Έτσι ενισχύεται η αυτοπεποίθησή του και το παιδί εκτονώνεται.
8. Οργανώστε το διάβασμα και τον ελεύθερο χρόνο του παιδιού.
9. Οργανώστε το χώρο μελέτης απομακρύνοντας τα περιττά ερεθίσματα (οπτικά και ακουστικά) και επικεντρώνοντας τα βιβλία μελέτης.
10. Μην παρουσιάζετε το καθημερινό διάβασμα σαν τιμωρία.
11. Παίξτε με το παιδί παιχνίδια μνήμης, λέξεων, λεξιλογίου, ορθογραφίας.

Συμβουλές προς τους εκπαιδευτικούς:

1. Αποδεχτείτε το δυσλεκτικό μαθητή σας και ενισχύστε τις δυνατότητές του.
2. Μην τον φέρνετε σε δύσκολη θέση μπροστά σους συμμαθητές του. Ενισχύστε την πιο όμορφη πλευρά του σχολείου, με σκοπό να έχει αρκετούς λόγους για να προσέρχεται σε αυτό.
3. Ενημερωθείτε για τις δυσκολίες και τις ανάγκες του.
4. Συνεργαστείτε με την οικογένεια και τους ειδικούς, που έχουν αναλάβει την αποκατάσταση των μαθησιακών του δυσκολιών.
5. Τοποθετήστε το παιδί σε μια θέση στην τάξη όπου εύκολα θα μπορεί να συγκεντρώνεται και εσείς να το ελέγχετε για συχνότερη βοήθεια.
6. Δώστε του περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσει μια εργασία.
7. Ζητήστε τη συμμετοχή του σε δραστηριότητες, που γνωρίζετε οτι μπορεί να ολοκληρώσει με μεγάλη επιτυχία.
8. Οι ερωτήσεις, που θα του θέτετε, θα πρέπει να στοχεύουν στο γενικότερο νόημα του μαθήματος και όχι σε πολύ συγκεκριμένες λεπτομέρειες.
9. Μην το διαχωρίζετε απο τα άλλα παιδιά. Είναι ίσο με όλους του υπόλοιπους συμμαθητές του. Ενισχύστε τη βοήθεια προς αυτό με διακριτικό τρόπο.