Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά μιας Δ.Α.Δ.;

Τα χαρακτηριστικά που πρέπει σύμφωνα με τη Lorna Wing να είναι παρόντα για τη διάγνωση του φάσματος του Αυτισμού είναι τα ακόλουθα:

  1. Διαταραχή της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, της κοινωνικότητας:
    α) δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα αντικείμενα, αδιαφορεί για τους ανθρώπους και αποσύρεται
    β) εκδηλώνει παθητικότητα στην κοινωνική επαφή και η κοινωνική αλληλεπίδραση είναι φτωχή
    γ) σπάνια, παράξενη και τελετουργικά επαναλαμβανόμενη προσέγγιση προς άλλα άτομα
  2. Διαταραχή της επικοινωνίας:
    α) δυσκολίες στην κατανόηση και χρήση της λεκτικής και μη λεκτικής οδού
    β) περιορισμένη ερμηνεία των μηνυμάτων που μεταφέρονται με τις κινήσεις του σώματος ή με τις εκφράσεις του προσώπου
    γ) πιθανότητα αδυναμίας ανάπτυξης ομιλίας και εφαρμογή εναλλακτικού μέσου επικοινωνίας
    δ) δυσκολίες στη γλώσσα (κυριολεκτική ερμηνεία λέξεων και φράσεων, ηχολαλία, απουσία προσωπικών αντωνυμιών, σύγχυση ελάχιστων ζευγών λέξεων, επαναλαμβανόμενη και στερεοτυπική χρήση λέξεων, φράσεων και ερωτήσεων, δυσκολία στον έλεγχο της έντασης και του τόνου της φωνής)
  3. Διαταραχή της φαντασίας:
    Τα παιδιά με Αυτισμό έχουν ποιοτικά και ποσοτικά διαφορετική φαντασία από τα υπόλοιπα παιδιά. Έχουν έντονη ανάγκη για οργάνωση, διατήρηση της σταθερότητας και της συνέχειας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ασχολούνται τελετουργικά με συγκεκριμένες δραστηριότητες, οι οποίες έχουν αγχολυτική επίδραση στην καθημερινότητά τους. Αυτό συνεπάγεται ότι δεν επιχειρούν οποιαδήποτε απόκλιση από τη ρουτίνα, καθώς αυτό θα τους προκαλέσει μεγάλη σύγχυση και εκρήξεις θυμού. Κατ’ επέκταση, η φαντασία είναι ένα στοιχείο το οποίο απουσιάζει σημαντικά από τη ζωή τους.
     

     Υπάρχουν όμως και χαρακτηριστικά που δεν είναι απαραίτητα για τη διάγνωση αλλά τα συναντούμε στη συμπεριφορά των παιδιών με αυτισμό. Ας τα δούμε παρακάτω:

  1. Δυσκολία στη μίμηση της κίνησης όταν ο άλλος βρίσκεται απέναντί του
  2. Διαταραχές του οπτικού ελέγχου και της βλεμματικής επαφής, π.χ. κοιτά τους ανθρώπους είτε “με την άκρη του ματιού του” είτε σταθερά και επίμονα 
  3. Δυσκολίες στον έλεγχο της κίνησης, π.χ. βάδισμα στις μύτες των ποδιών, πηδήματα, γκριμάτσες
  4. Ασυνήθιστες και παράξενες αντιδράσεις σε αισθητηριακά ερεθίσματα, π.χ. αδιαφορία σε πόνο, δυσφορία σε μυρωδιές και γεύσεις, πανικό σε άγγιγμα, ενθουσιασμό στο κρύο
  5. Ακατάλληλες συναισθηματικές αντιδράσεις, π.χ. έλλειψη φόβου στον κίνδυνο, υπερβολικός φόβος σε ανώδυνες καταστάσεις, κλάμα ή γέλιο χωρίς λόγο
  6. Διαταραχές στις φυσικές λειτουργίες και στη σωματική ανάπτυξη, π.χ. τρώει επιλεκτικά ή υπερβολικά χωρίς να χορταίνει, ακανόνιστος ύπνος, έλλειψη ναυτίας όταν στριφογυρίζει, αντίσταση στις επιδράσεις των φαρμάκων, ελλιπής σωματική ανάπτυξη
  7. Ιδιαίτερες ικανότητες στη μουσική, στην αριθμητική, στην αποσυναρμολόγηση και συναρμολόγηση μηχανών, ασυνήθιστη μορφή μνήμης και μακροχρόνιας απομνημόνευσης γεγονότων